mercredi 11 Nov 2009, 0h05m

Tue 10 Nov – Arctic Monkeys, Eagles of Death Metal

Dinsdag was het dan zo ver, Arctic Monkeys in Nederland. Het voorprogramma kende ik enkel van naam en van single I want you so hard (Boy's bad news). De gemengde verwachtingen over het voorprogramma bleken te hoog ingeschat. Hoewel de mannen van EoDM het duidelijk naar de zin hadden, viel het optreden mij tegen. En dan met name het geluid: ontzetten hard en ontzettend schel, van de drums tot de gitaren. Ok, ik stond niet op het beste plekje (schuin naast het podium) maar dat mag toch niet zo veel uitmaken?
Wel tof was het toen het enige nummer dat ik kende te horen werd gebracht. De hele zaal schreeuwde mee: The boy's bad news! Dit was een van de weinige liedjes waarop de bassist zijn zware stem duidelijk liet horen.

Voor het hoofdprogramma toch maar even verhuisd naar het midden van de zaal. Toen het doek omhoog ging en de mannen van Arctic Monkeys daar stonden, omgeven door mist en felle lichten, ging het optreden beginnen. De sfeer was goed, geluid fantastisch en de stem van Turner stelde geen moment teleur. Het vergeten van de tekst tijdens When the sun goes down loste hij zelf direct op.
Alle klappers die je mag verwachten, werden gespeeld. Hoewel sommigen nog wachtten op het gehypete Red right hand, was dat vergeefs. Maar ook rustigere nummers als Jeweller's hand werden ten gehore gebracht. Hierbij zakte het springgehalte een beetje in, maar zeg nou zelf: wie kan er twee uur achter elkaar springen? Wat mij betreft een fantastische show, die me enkel meer overtuigt van de kwaliteiten van Arctic Monkeys. Met zo'n hoofdact zijn de Eagles of Death Metal snel vergeven en vergeten.